Als het leven wiebelt, bieden woorden een houvast


Als het leven wiebelt, bieden woorden een houvast.

Het leven wiebelt. Soms slingert het zacht heen en weer, zoals een kind op een schommel. Misschien geef je het dan, net als dat kind, vol vertrouwen een extra duwtje, en ga je almaar hoger. Maar het leven kan ook wankelen, een kant op waggelen die je helemaal niet uit wil. Of het kan danig schudden en schokken, zodat je grondvesten daveren.
Op al deze momenten zijn er woorden.
WiebelWoorden zoekt ze samen met je op.
Omdat woorden helpen herinneringen te bewaren en belevenissen te delen. Omdat woorden een houvast bieden. En omdat het bijzonder prettig is woorden aan papier toe te vertrouwen.

Op dit blog vind je vooral woorden terug die binnen in mij wiebelden. Die zich puzzelden tot een anekdote, verhaal of gedicht.
Wiebel tijdens het lezen gerust mee op hun ritme.

donderdag 31 januari 2013

Gedichtendag/ -week 2013

Vandaag vindt de 14de Gedichtendag plaats. Hij is meteen de start van de eerste Poëzieweek die loopt tot 7 februari. In heel Vlaanderen en Nederland zijn er tal van activiteiten. Zo ook op deze blog.
Gedurende deze week post ik dagelijks een gedicht dat door iemand met een verstandelijke beperking werd gemaakt tijdens een poëzieatelier dat ik begeleidde.

Geïnteresseerd in zo'n atelier? Hou deze blog dan in de gaten, want binnenkort lees je hier meer over schrijfworkshops die ik zal organiseren, zowel voor mensen met een beperking als anderen.


Ik schud uit mijn mouw gedichten
ik spreek de woorden uit
Ik schud uit mijn mouw gedachten
ze vormen een gedicht
Gedichten en gedachten
klanken als een lied
een melodie
't Klinkt... ik weet het niet

                             Monique

www.gedichtendag.be




maandag 28 januari 2013

Nieuw op mijn boekenplank

-Groter dan een droom/ Jef Aerts en Marit Törnqvist: een jongetje krijgt voor het eerst zijn overleden zusje op bezoek. Samen maken ze een fietstocht. Het zusje rijdt met haar voeten op het stuur en haar handen in de lucht, want haar kan toch niks meer gebeuren. Aerts vertelt dit alsof dat de doodgewoonste zaak is. Op deze manier creëert hij een ontroerend verhaal dat tegelijk luchtig is. Hij gebruikt een poëtische taal die toch dicht bij het kind staat. De ietwat dromerige illustraties in zachte tinten van Törnqvist tillen de tekst naar een nog hoger niveau.
Een erg bruikbaar prentenboek om met kinderen over verlies te praten.
Voor kinderen vanaf 6 jaar.
****

-De zeepridder/ Kristin in-‘t-Ven en Matthias De Leeuw: Ridder Roger is geen gewone ridder. Hij ziet er graag netjes uit. Hij houdt dan ook van een bad met lekker veel schuim, maar tegelijk van vechten. Op een moment dat hij zelf aan dat bad toe is, roept de koning hem echter op om een draak te verslaan. Een origineel verhaal met soms een vleugje humor, grappige woordspelingen en een verrassend slot. Alleen de vele rijm is storend. De Leeuw zorgde voor fijne ingekleurde lijntekeningen, die ondanks de weinige details subtiel, sfeervol en expressief zijn.
Voor beginnende lezers vanaf 6 jaar. (AVI M4)
***

-Het ding en ik/ Shaun Tan:  een reusachtige bruinrode ketel met tentakels als van een inktvis staat op een drukbevolkt strand, maar niemand merkt het ding op, behalve een jongen die er kroonkurken zoekt voor zijn verzameling. Hij aarzelt, maar neemt het ding dan mee naar huis, wil het later naar het Ministerie van Restjes en Overschotten brengen, en levert het uiteindelijk af op een plek waar nog meer dingen staan. Tot hier het surrealistische verhaal dat vast de fantasie van jonge kinderen prikkelt. Wie al wat ouder is en de tijd neemt om de drukke pagina’s grondiger te bestuderen ontdekt in de bruinrode tekeningen op achtergronden van krantenpapier of uittreksels uit wetenschapsboeken ook een portie maatschappijkritiek. Voor de middenpagina plaatste Tan het ding in schilderijen van Edward Hopper  en John Brack die hij naschilderde.
Voor kinderen vanaf 6 jaar en volwassenen.
****

-Koningskind/ Karen Curé: 1975. Er is een nieuwe leerling in het zesde leerjaar, Florentine. Ze komt uit Burundi en zou de dochter van een prins zijn. Van in het begin klikt het niet tussen haar en Leentje, het hoofdpersonage van dit boek. Ook met de nieuwe juf, die met twee met maten en twee gewichten weegt, heeft Leentje het moeilijk. Ze komt in opstand. Dan is Leentjes hond spoorloos, valt het kersttoneel in duigen door een overstroming en blijkt een naburig dorp nog erger onder water te staan. Er gebeurt ontzettend veel in dit verhaal wat ten koste is van de spanningsboog. Soms klinkt het ongeloofwaardig. Dit boek moet het dan ook meer van de schrijfstijl hebben. Curé weet de sfeer van de jaren zeventig ontzettend mooi neer te zetten in korte zinnen, met prachtige beelden en vergelijkingen, veel suggestie en op tijd en stond wat humor.
Voor kinderen vanaf 11 jaar en ‘meisjes’ die zelf kind waren in de jaren zeventig.
***

 

 

maandag 21 januari 2013

Bright Eyes

Omdat je negenentwintig jaar geleden op de tonen van Garfunkels 'Bright Eyes' samen met je man de dans opende, zou dit lied je urne naar het altaar begeleiden, maar na een lange stilte weerklinkt alleen gekraak uit de luidsprekers. Achter me schuifelen voeten. De dame met haar vilten hoedje voor me zucht. Het koor zet dan maar een 'Kyrie Eleison' in. Dat kraakt nog harder. De kale mijnheer naast me kijkt me nee-schuddend aan. Ik voel hoe de boosheid die in hem pruttelt, om jouw veel te vroege, plotse dood, nu bijna overkookt. Even later galmt Garfunkels stem toch door de kerk.Voor je familie ben ik blij dat het nog is gelukt, want zij hebben de muziek voor deze afscheidsviering met zoveel zorg uitgekozen. Maar weet je, D., wel of geen 'Bright Eyes', eigenlijk doet het er niet toe. Jouw ogen schitteren toch...

zondag 13 januari 2013

Gedicht

ik wil je nog niet loslaten
ook niet nu je de dagen
aan elkaar slaapt

en ik me in stilte vergaap
aan het zijdepapier
dat nog van je rest

ook niet nu dat zachtjes
inscheurt, de hoeken brokkelen
ik streel je

bewaar je zorgvuldig
in het kastje
naast mijn bed

zondag 6 januari 2013

Gehoord

Tijdens het feestshoppen:
Oud vrouwtje: ...En hebben jullie nog gehakt? Ik wil graag een kilo.
Verkoper: Ik zal eens achter gaan kijken.
...
Verkoper: De beenhouwer is het nog aan het doordraaien, mevrouw. Kan je even wachten?
Oud vrouwtje: Wat? Is de beenhouwer aan het doordraaien? Dan moet ik het niet hebben, hoor!


Aan  de feesttafel:
Tante W.: Tegenwoordig zenden de televisiestations alles zo hard uit. En de klank van VTM is nog harder dan die van VRT. Nu ja, bij mij toch, maar dat is wel normaal, ik woon dan ook veel dichter bij de studio's van VTM.

dinsdag 1 januari 2013

Nieuwjaarsbrief



Lieve Peter,
 
Mijn broekske is versleten.
Als gij er geen nieuw wilt kopen,
moet ik dit jaar
in mijn blootje lopen.
 
 
Ik wens je een zonnig 2013!