ik ren ze voorbij
de houten deur met klopper
mijn zelfgemaakte krans
ik vlucht de tuin in
mijn oerwoud
en kom thuis
Als het leven wiebelt, bieden woorden een houvast
Als het leven wiebelt, bieden woorden een houvast.
Het leven wiebelt. Soms slingert het zacht heen en weer, zoals een kind op een schommel. Misschien geef je het dan, net als dat kind, vol vertrouwen een extra duwtje, en ga je almaar hoger. Maar het leven kan ook wankelen, een kant op waggelen die je helemaal niet uit wil. Of het kan danig schudden en schokken, zodat je grondvesten daveren.
Op al deze momenten zijn er woorden.
WiebelWoorden zoekt ze samen met je op.
Omdat woorden helpen herinneringen te bewaren en belevenissen te delen. Omdat woorden een houvast bieden. En omdat het bijzonder prettig is woorden aan papier toe te vertrouwen.
Op dit blog vind je vooral woorden terug die binnen in mij wiebelden. Die zich puzzelden tot een anekdote, verhaal of gedicht.
Wiebel tijdens het lezen gerust mee op hun ritme.
zondag 13 mei 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Volmaakt geluk, Veerle...
BeantwoordenVerwijderenLie(f)s.
wat leuk,
BeantwoordenVerwijderenik vond je blog!
mooi! In de tuin kan je echt tot rust komen, hè. Zeker met dit zonnig weer!
BeantwoordenVerwijderenHi Veerle! Wij hebben ook de voorstelling van 17 uur gereserveerd voor Circque du Soleil! Leuk!
BeantwoordenVerwijdereneen dank je welletje Veerle voor je woordjes van steun ...
BeantwoordenVerwijderenMooi... de natuur brengt rust!
BeantwoordenVerwijderen